Özet:
Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde etkileşimli okuma yönteminin konuşma becerisine etkisini ortaya koymayı amaçlayan bu araştırma, karma desenle kurgulanmıştır. Araştırmanın nicel boyutunda kontrol gruplu deneysel desen, nitel boyutunda ise görüşme ve içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara’daki bir Türkçe Öğretim Merkezinde B2 seviyesinde öğrenim gören yabancı uyruklu öğrenciler oluşturmaktadır. Alan yazın taraması neticesinde geliştirilen ve alan uzmanlarının görüşleri doğrultusunda nihai halini alan Konuşma Becerisi Değerlendirme Formu (KBDF) ölçme aracı olarak kullanılmıştır. Seviyeye göre seçilen konularda konuşturulan öğrencilerin konuşma kayıtları, asgari on yıl saha tecrübesine sahip üç öğretim elemanı tarafından puanlanmıştır. Altı haftalık süreçte okuma etkinlikleri, deney grubuna etkileşimli okuma yöntemiyle; kontrol grubuna ise standart öğretim yöntemlerine göre yapılmıştır. Deneysel sürecin sonunda ön test aşamasındaki konularda konuşturulan öğrencilerin aynı konulardaki konuşmaları, son test olarak kayıt altına alınmış ve KBDF ile puanlanmıştır. Elde edilen veriler, nicel ve nitel analiz programlarıyla elektronik ortamda analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, etkileşimli okuma yöntemi, yabancı öğrencilerin konuşma becerilerini olumlu yönde etkilemiş; öğrenciler metin dışı konuları ele alma, metni daha iyi yorumlama ve çözümleme, soru sorma, öğreticilik, metne hazır hâle gelme, kültür aktarımı, farklı fikirleri akla getirme gibi hususlar açısından etkileşimli okumaya karşı olumlu görüş bildirirken yöntemin çok zaman aldığını ifade etmiştir.
