Özet:
Bu çalışmanın amacı, 2011 ve 2016 yılları arsında Türkiye-Rusya ilişkilerinin
incelenmesidir. Seçilen dönem iki ülke ilişkilerinde hızlı bir yeniden yakınlaşma
sürecine sahne olduğundan, çalışma özellikle 2015 yılında Rus uçağının düşürülmesi
sonucunda ortaya çıkan Su-24 siyasi krizinin etkilerine odaklanmaktadır. Bu bağlamda
çalışma, Türkiye ve Rusya arasındaki ikili ilişkilerin 2015 krizinin olumsuz
etkilerinden yüksek düzeyli siyasi işbirliğine, söz konusu kısa süre içinde nasıl ulaştığı
sorusunun yanıtlanmasını hedeflemektedir. Çalışma, belirlenen araştırma sorusunun
incelenmesi amacıyla, uluslararası ilişkilerde bir dış politika analizi sunan neoklasik
realizmin teorik çerçevesine başvurmaktadır. Bu açıdan çalışma üç kısma
ayrılmaktadır. İlk kısım ikili ilişkilerde meydana gelen göreceli güç dağılımındaki
değişikliklerin politik etkilerini incelemeyi hedeflerken, ikinci kısım iç politik
faktörlerin Türkiye-Rusya ilişkilerine etkilerine odaklanmaktadır. Son kısımda ise, Su-
24 dış politika krizinin çözümü sürecinde devlet liderlerinin etkisinden kaynaklanan
bireysel faktörlerin etkilerinin incelenmesi ile çalışmanın analizi tamamlanmaya
çalışılacaktır. Seçilen dönemde konu hakkında medyada yer alan haberler dikkate
alınarak süreç analizi yöntemi uygulanmıştır. Diğer yandan, iki ülkedeki karar
alıcıların konu hakkındaki açıklamaları ve konuşmaları söylem analizi metoduyla
incelenmektedir. Çalışma bu kapsamda, Türkiye-Rusya ilişkilerinde kısa süre
içerisinde meydana gelen büyük değişimin; yapısal faktörler, iç politik gelişmeler ve
bireysel dinamiklerin birbirini etkiyen ilişkisinin bir sonucu olduğu argümanını
desteklemeye çalışacaktır.
