Özet:
Bu çalışma, ilkokul öğrenciler arasında oluşan başarı farklılıklarının ana etmeninin ebeveyn tutumları olduğu savından yola çıkarak hazırlanmıştır. Başarı beklentisinin gerçekleşme sürecinde, öğrenciler arasında başarı farklılıklarının bulunması gayet doğal bir durumdur. Öğrenciler arasında doğuştan sahip olunan farklılıkların yanı sıra sosyo-ekonomik düzey, okul ortamı ve aile yapısı içerisinde maruz kalınan tutum türleri, bu başarı farklılıklarının oluşmasına sebep olabilir. Ekonomik şartlar ve sosyal yaşamın gayet kısıtlı olduğu köy ortamında yaşayan öğrenciler 2016, 2017 yıllarında yapılan ulusal sınavlarda Türkiye birincisi olarak maddi ve sosyal imkânları iyi olan öğrencilere göre daha başarılı olmuşlardır. Bu durum öğrenci başarısında olumlu anne baba tutumlarının diğer unsurlardan daha önemli olduğu fikrini desteklemektedir, çünkü aynı sonucu elde etmek amacı ile hareket eden olumlu ve olumsuz şartlara sahip öğrencilerin sahip oldukları ortak payda ebeveyn sahibi olmalarıdır. Ebeveyn tutumlarının öğrenci başarısı için ana unsur olduğu düşüncesinin sınanması amacı ile ilkokul çağında bulunan öğrencilere "Anne Baba Tutum Ölçeği" uygulanmıştır. Öğrencilerin ilkokul kademesinde kazandıkları eğitime bakış açısının ve çalışma ahlakının üst kademelere temel oluşturması ve ilkokul dönemi öğrencilerinin diğer kademelere göre daha edilgen olması bu çalışmada ilkokul öğrencilerinin tercih edilme sebebidir. Çalışma, öğrencilerin başarılılık durumlarının somutlaştırılması amacı ile sınav uygulamasının yapıldığı dördüncü sınıf öğrencilerine uygulanmıştır. Not ortalamaları temel alınarak 192 öğrenci, başarılı ve başarısız olmak üzere iki gruba ayrılmış ve uzman görüşü ile hazırlanmış 3'lü likert tipi anne baba tutum ölçeği uygulanmıştır. Ölçeğin güvenilirlik ve geçerlilik sonuçları olumlu çıkmıştır. Daha sonra Mann-Whitney U test analizleri sonucuna başvurulmuştur. Analiz sonuçları başarılı ve başarısız öğrenciler arasında anne baba tutumları yönünden farklılıklar olduğunu göstermiştir.
