Özet:
Bu çalışma, günümüz fotoğrafında yaygın bir tavır olarak kullanılan fotoğrafik bir
yaklaşımın ontolojisini incelemektedir. Deneyimin fotoğraflanması, fotoğraflananın
deneyimlenmesi olarak tanımlayabileceğimiz bu yaklaşım; doğası gereği,
bedenlerarası karşılaşmalardan doğan yeğinlikler olan duygulam kavramına
doğrudan bağlantılıdır. Alışıldık anlatım biçimlerinin dışında yer alan bu yaklaşımın
anlaşılabilir kılınması için gerekli olan düşünsel yaklaşım yine kendisi gibi
alışılmışın dışında yer alan yenilikçi bir düşünme biçimine olan ihtiyacı gündeme
getirmiştir. Bu bağlamda, duygulam kavramı çalışmanın ana eksenini oluşturmakla
birlikte; fotoğraflayan-fotoğraflanan-izleyici dizgesinde ele alınan bu fotoğrafik
yaklaşımın başta öznelik, öznellik ve özne-oluş gibi kavramlarla doğrudan ilintili
olması göz önünde bulundurularak öznenin; dilin, felsefenin ve psikanalizin
sisteminde kurulumuna ve konumuna odaklanılmıştır. Özne meselesinin söz konusu
fotoğrafik yaklaşımla olan ilişkisinin bağlaşık birçok kavramı bir araya çağıran bir
yapı sergilediği de dikkate alınmıştır. Böylece, duygulam kavramı özelinde ele alınan
söz konusu fotoğrafik yaklaşımın, öznenin dünyayla bir oluş deneyiminde bir hareket
alanı olarak rolü ele alınmaktadır.
