Abstract:
Kaynak Tabanlı Teori ’ye göre firmaların sürdürülebilir rekabet avantajı kazanmaları
için bir takım kaynak ve yeteneklere sahip olmaları gerekmektedir. Bu bakımdan
öğrenme, yeni ürün geliştirme ve girişimcilik yetenekleri sahip oldukları özellikler
itibariyle firmalar arası üstün performansın kaynağı olmaktadır. Ancak bu
kaynak/yetenekleri yönetebilecek ve birbirleri arasındaki koordinasyonu sağlayarak
yenilerinin ortaya çıkabilmesi için liderlik ön plana çıkmaktadır. Bu bakımdan
günümüz de yaşanan birçok olumsuz gelişme, organizasyonlarda güvenin yeniden
tesis edilebileceği yeni bir liderlik tarzı olan hakiki liderliğe olan ilgiyi artırmıştır. Bu
çalışmanın amacı hakiki liderlik, öğrenme, yeni ürün geliştirme, girişimcilik
yetenekleri ve firma performansı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu araştırma nicel
araştırma yönelimini esas alan bir metodoloji sahiptir. Araştırma kapsamında İstanbul
ve çevresinde bulunan üretim ve hizmet sektöründe yer alan orta ve büyük ölçekli 119
işletme ele alınmış ve veriler anket yöntemiyle toplanmıştır. Bu bağlamda bir araştırma
modeli oluşturulmuş ve değişkenlerle ilgili hipotezler geliştirilmiştir. Bu çalışmanın
sonucunda hakiki liderlik ile öğrenme, girişimcilik ve firma performansı arasında
anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Aynı şekilde öğrenme yeteneği ile yeni ürün
geliştirme, girişimcilik ve firma performansı arasında anlamlı bir ilişki olduğu
anlaşılmıştır. Yine girişimcilik ve yeni ürün geliştirme yeteneği arasında ve yeni ürün
geliştirme yeteneği ile firma performansı arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit
edilmiştir. Ayrıca hakiki liderlik ile firma performansı arasındaki ilişkide, öğrenme
yeteneğinin aracılık etkisi olduğu belirlenmiştir. Öğrenme ve girişimcilik yetenekleri
ile firma performansı arasındaki ilişkide ise yeni ürün geliştirme yeteneğinin aracılık
rolü olduğu tespit edilmiştir. Ek olarak öğrenme yeteneği ve yeni ürün geliştirme
yeteneği arasındaki ilişkide, girişimcilik yeteneğinin aracılık rolü olduğu tespit
edilmiştir.
