Özet:
Kültür, insan bilincinin en derinlerindeki değer, inanç ve düşünce biçimleri olarak
ifade edilen, insanın çevreyle girdiği etkileşimde ona yön veren ve girdi sağlayan
geniş kapsamlı öngörüler şeklinde tezahür etmektedir. Kültürün örgütsel seviyedeki
yapılanması da örgütün her türlü davranışını etkileyen, ona yön veren inanç, değer ve
ideolojik düşünce şemalarını içine alan örgüt kültürünü oluşturur. Örgütün sahip
olduğu kültür, yönetim literatüründe kaynak tabanlı anlayış kapsamında çevrenin
dinamik doğasına uyum sağlamak ve rekabet avantajı kazanmak için sürekli öğrenen,
bu örgütsel öğrenme eylemi sonucunda inovasyonu gerçekleştirerek, yeni ürün
geliştirme performasını arttırmayı hedefleyen örgütler için oldukça önemli stratejik
bir araç olarak görülmektedir. Bununla birlikte etkili bir öğrenmenin ancak güçlü bir
öğrenme yönelimli kültüre ve yenilikçi yönetim anlayışına sahip örgütlerde
gerçekleşmesi, kültürün örgütler için önemini ortaya çıkarmaktadır. Bu bağlamda, bu
araştırmada örgütsel öğrenme, yönetim inovasyonu ve yeni ürün geliştirme
performansı ilişkisi irdelenerek, örgütün örgütsel öğrenme faaliyetine, yönetim
inovasyonuna ve yeni ürün geliştirme performansına temel teşkil eden örgüt kültürü
türlerinin rekabetçi model analizi ve moderatör etkisi ele alınmaktadır.
Araştırma, belirli bir kültüre sahip, yeni ürün geliştirmeyi hedefleyen 234 işletme
örgütünden anket yöntemi ile toplanan verilerin istatistikî analizine dayanmaktadır.
Araştırmanın varsayılan hipotezleri Yapısal Eşitlik Modellemesi ile test edilmiştir.
Araştırmanın bulgularına göre; a) örgütsel öğrenmenin yönetim inovasyonu ve yeni
ürün geliştirme performansı ile pozitif ilişkili olduğu, b) örgütsel öğrenme ile yeni
ürün geliştirme ilişkisinde yönetim inovasyonunun aracı etkiye sahip olduğu, c)
örgütsel öğrenme, yönetim inovasyonu ve yeni ürün geliştirme performansı
ilişkisinin örgüt kültürü türüne göre değişiklik gösterdiği, d) pazar ve adokrasi
kültürünün klan ve hiyerarşi kültürüne göre örgütsel öğrenme, yönetim inovasyonu
ve yeni ürün geliştirme performansı ilişkisinde daha fazla destekleyici etkiye sahip
olduğu görülmüştür.
