Özet:
Doksorubisin en yaygın kullanılan kemoterapötik ajanlardan biridir. Sitotoksik
özelliğinden dolayı kanser hücrelerinde etkilidir. Fakat sadece kanser hücrelerini
etkilemeyip normal sağlıklı hücreler üzerinde de istenmeyen etkilere sahiptir.
Rosmarinik asit, fenolik bir bileşiktir. Kaffeik asit ve 3,4-dihidroksifennillaktik asidin
esteridir. Rosmarinik asit, antioksidan ve antienflamatuar etkilere sahiptir. Rosmarinik
asit tek başına veya diğer antioksidanlarla, esansiyel yağ asidi takviyeleri ve diğer bitki
türevi ürünlerle birlikte kullanılmaktadır. Bir başka fenolik bileşik olan epigallokateşin
gallat, çay yapraklarında en bol bulunan kateşin ve güçlü antioksidandır. Epigallokateşin
gallat birçok diyet takviyesinde kullanılır. Hem Epigallokateşin gallat hem de Rosmarinik
asit fenolik bileşikler olsalar da, farklı kimyasal sınıflara aittirler. Epigallokateşin gallat,
gallik asit ile esterleştirilmiş flavan-3-ol yapısında olan tanindir. Rosmarinik asit bir
fenolik asittir. Rapamisin memeli hedefi, büyüme faktörleri, besin mevcudiyeti ve immün düzenleyici sinyaller gibi çeşitli çevresel faktörlere cevaben hücresel büyüme ve
proliferasyonu indükleyip, değiştirir.
Bu çalışmanın amacı, öncelikle Çin Hamsteri Yumurtalık hücre hattında Doksorubisin’in,
Epigallokateşin gallat’ın ve Rosmarinik asit’in sitotoksisitesini hücre canlılığı için etkin
olarak kullanılan WST-1 testiyle değerlendirmek ve daha sonra Western blotlama
yöntemiyle Rapamisin memeli hedefi protein düzeylerinin araştırılmasıdır. 24 saat, 48
saat ve 72 saat süre ile inkübe edilen CHO hücrelerinde Rosmarinik asit, Epigallokateşin
gallat ve Doksorubisin için IC50 değerleri hesaplandı. Epigallokateşin'in IC50 değerleri 24
saat için 299.512 µM, 48 saat için 276.694 µM ve 72 saat için 267,511 µM olarak
bulunmuştur. Rosmarinik asit 0.0625-1 mM konsantrasyonlarında 24, 48 ve 72 saat
boyunca hücrelere uygulanmıştır. Rosmarinik asit, uygulanan yüksek dozlara rağmen
hücre canlılığında azalmaya neden olmamıştır. Bu yüzden IC50 hesaplanamamıştır.
Doksorubisin’in IC50 değeri 24 saat için 696.817 nM, 48 saat için 467 nM ve 72 saat maruz
bırakılınca 131.008 nM olarak bulunmuştur.Doksorubisin’in neden olduğu sitotoksisiteye
karşı Rosmarinik asit’in koruyucu etkisinin daha fazla olduğu bulunmuştur. Bu sonuçlara
göre seçilen dozlar ile Western blot yapıldığında Doksorubisin uygulanan grupta 250
nM’dan 2000 nM doza kadar Rapamisin memeli hedefi protein seviyesi azalmıştır.
Rosmarinik asit ve Epigallokateşin gallat uygulanan gruplarda da protein seviyesi kontrol
grubuna kıyasla azalma göstermiştir. Bu azalmanın nedeninin oksidatif strese bağlı
olduğu düşünülmektedir.
Mekanizmanın tam olarak aydınlatılması için farklı yöntemlerle in vitro ve in vivo
çalışmalar yapılmalıdır.