Özet:
Tekstil endüstrisi bol miktarda su tüketen buna karşılık ülkemizin ekonomik ve endüstriyel faaliyetleri açısından önemli rol oynayan sektörlerden birisidir. Bu durum alıcı su ortamları üzerinde Tekstil Sektöründen kaynaklı kirlenme tehditinin boyutunu da artırmaktadır.Bu tez çalışmasında akrilik ve yün iplik boyahane atıksuları için Fenton, EK., KK ve EF proseslerinin arıtma performansları KOI ve renk parametreleri üzerinden incelenmiş, her bir prosesin birbirleriyle olan avantaj ve dezavantajları irdelenmiştir. E.K ve Fenton prosesleri için deneysel kurgu ve sonuçların değerlendirilmesinde cevap yüzey istatistiksel modeli kullanılmıştır.Deneysel sonuçlar doğrultusunda EK ve Fenton prosesleri ile rengin yüksek oranda giderilebildiği KOI gideriminde ise EK prosesinin kısmen etkili olduğu görülmüştür. EK prosesi ile KOI ve renk gideriminde optimum pH, Al elektrotlar için pH= 5.2 ? 5.8, Fe elektrotlar içinse pH=6,7-7 aralığında elde edilmiştir. EK prosesi için KOI giderimi %30-40 Renk giderimi ise %85-95 oranlarında gerçekleşmiştir. EK prosesinde kullanılan elektrotlar, enerji tüketimi ve giderilen KOI başına oluşan çamur miktarlarına göre karşılaştırıldığında Fe elektrotların daha iyi sonuç verdiği gözlemlenmiştir.Fenton prosesinde boya banyosu tipine bağlı olarak 700-800 mg/L (12,5-14 mM) Fe2+ ve 1200 mg/L (35,29 mM) H2O2 dozajlarında %70-82 oranında KOI giderimi ve >%95 oranında renk giderimi sağlanmıştır. Fenton prosesi için optimum pH= 3 - 3,10 olarak belirlenmiştir. Elektrofenton deneylerinde ise Fenton deneylerine benzer oranda KOI giderimi elde edilmiştir. Giderilen KOI başına oluşan çamur miktarı açısından Fenton, EF ve KK prosesleri karşılaştırıldığında en az kg çamur/ kg KOI oranının EF prosesinde en çok kg çamur /kg KOIg oranının ise KK prosesinde oluştuğu görülmüştür.Anahtar Kelimeler : Fenton, Elektrokoagülasyon, tekstil atıksuyu, elektrofenton, Cevap Yüzey Metodu
