Veritabanı modelleri ve hiyerarşik veritabanı modelinden ilişkisel veritabanı modeline geçiş

Abstract

Veritabanı Modelleri ve Hiyerarşik Veritabanı Modelinden İlişkisel Veritabanı Modeline Dönüşüm Veritabanı, birçok uygulamanın erişip, düzeltme yapabileceği, yapısallaşmış ve sistematik olarak yönetilen verilerden oluşmaktadır. Veritabanına ilk yönelme, programlarında kullandıkları verileri rahat bir şekilde yönetmek isteyen programcılardan gelmiştir. Bazı uygulamalarda veriler o kadar önemli olmaktadır ki, bunları yönetmek ve düzeltme yapmak için özel programlar geliştirilmektedir. Kullanılmakta olan başlıca üç veritabanı modeli vardır. Hiyerarşik. ilişkisel. Ağ(Network) İlk veritabanları, çeşitli ve güvenilemeyecek veri birikimlerinden oluşan düz dosya veritabanları idi. Bu tür veritabanlarının kullanıldıkları zamanlarda bilgisayar programcıları kendi verilerini depolama ve bakımım yapma eğilimindeydiler. Ortak olan herhangi bir veri, veri tekrarı oluşturmaktaydı ve bu da potansiyel olarak birçok probleme yol açmaktaydı. Tekrarlanan veriden dolayı, depolama alanı büyük ölçüde boşa harcanmaktaydı. Programcılar, verilerin tam olarak nerede ve nasıl saklandığım bilmek zorundaydı ve tekrarlanmış verinin bakımı da çok zordu. Tekrarlanan verinin bir yerde düzeltilmesi depolandığı her yerde de düzeltilmesini gerektirmekteydi. Transaction tabanlı veritabanları organizasyonal aktiviteleri destekler. Banka ve finansal kurumlar gibi organizasyonlar, işlerini yürütmek için gerekli bilgiyi depolamak amacıyla bunları kullanmaktadırlar. Bu veritabanları, organizasyonların, performanslarının geliştirme veya kuvvetlendirme amacıyla yaptıkları aktiviteleri analiz etmek için gerekli bilgiyi sağlamak amacıyla da kullanılabilir. İşte tüm bu organizasyonal ihtiyaçlar, transaction veritabanlarının ortaya çıkmalarına ve gelişmelerine neden olmuştur. Hiyerarşik veritabanı modelinde veriler, tek köke sahip ağaç yapısı şeklinde saklanır. Ağacın en üstü kök veya ana olarak adlandırılır. Ağaçtaki her düğüm bir veri nesnesini ve bağlantılar da ana-çocuk ilişkilerini temsil eder. Değişik dallar arasında ise çapraz ilişki yoktur. Hiyerarşik veritabanının yapısı, hiyerarşideki ilişkileri takip etmek suretiyle verinin çabuk bir şekilde bulunmasını sağlar. Bir veri birden fazla kategoriye ait olabilir, bir başka deyişle veriler arasında çoka-çok bir ilişki bulunabilir. Hiyerarşik veritabanında bu, veriyi hiyerarşinin birden fazla dalında tekrar etme şeklinde açıklanabilir. Yukarda, düz dosyalarda anlatıldığı gibi veri tekrarı bakım problemleri yaratır. Network veritabanı modeli, veritabanı kayıtlarının, veritabanındaki herhangi bir diğer kayıtla ilişki kurmasını sağlar. Bu model, daha çok ilişkisel modele benzer. İkisi arasındaki en önemli farklılık, ilişkileri çözmek için ilişkisel modelin veri değerlerini kullanmasına karşılık, network modelin göstergeler kullanmasıdır. Network model veriyi kayıtlar ve kümeler şeklinde yönetir. Network veritabanı, hiyerarşik veritabanındaki veri tekrarı problemini yok eder, fakat halen veritabanı yapışım değiştirmeyle ilgili problemlere sahiptir. Değişmesi gereken veritabanı kümeleri büyük ölçüde veritabanının yeniden-yapılandırılmasına sebep olur. Bununla birlikte, yeni kümeler, yeni veri öğeleri yaratmayla ve onları önceden var olan verilerle link etme yoluyla, kolaylıkla ilave edilebilir. 1970 yılında Codd'un matematiksel küme teorisini uygulayarak kurduğu, İlişkisel veritabanı modeli, tüm veritabanı modelleri arasında en basit ve en muntazam yapıda olanıdır. Ayrıca ticari olarak en çok kullanılanıdır. Bu veritabanı modelindeki esas kavram, tablo olarak düşünülebilen ilişkilerdir. Tablonun her sütunu, bu sütuna girişler için veri-değer tanımı oluşturan özelliklerdir. Her tablonun satırları, depolanmakta olan tek veri nesnelerini temsil eden kayıtlardır. Bir ilişkisel veritabanı, birçok sayıda tablodan oluşmaktadır. Tablolar arasındaki ilişkiler, aynı tipteki verileri içeren ve başka bir tablodaki sütunla aynı tanımda olan sütunu içeren bir tablo tarafından tanımlanmaktadır. Bu tabloda bulunan veriler, ilişkili tablolardaki verileri aramak için kullanılabilir. İlişkisel veritabanı tekrarlanmış veri oranını azaltır ve bakımı kolaydır. Veri ilişkilerini tanımlamadaki ve verilerin kullanıcılara sunulmasındaki esneklik, transaction tabanlı veritabanları arasında ilişkisel modelin en çok tutulmasını sağlamıştır. İlişkisel veritabanı modelinin kullanılmasındaki avantajlar, hiyerarşik modelden ilişkisel modele geçişi kaçınılmaz yapmıştır.