Abstract:
Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin yükseköğretim yaşamına uyum ve
kurumla bütünleşme düzeylerinin incelenmesidir. Çalışma, genel tarama deseninde
gerçekleştirilmiş betimsel, nicel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma evrenini, 2018-
2019 eğitim öğretim yılında, ikisi vakıf ikisi devlet üniversitesi olmak üzere İstanbul
ilinde bulunan dört üniversitede eğitim gören 181.909 üniversite öğrencisi
oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini tabakalı örnekleme yöntemiyle seçilmiş
533 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veriler “Kurumsal
Bütünleşme Ölçeği” ile toplanmış ve SPSS 22.0 paket programı ile analiz edilmiştir.
Araştırma sonucunda öğrencilerin yükseköğretim yaşamına uyum ve kurumla
bütünleşme düzeylerinin “Kararsızım” seviyesinde olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin
yükseköğretim yaşamına uyum ve kurumla bütünleşme düzeylerinin, Öğretim
Elemanlarıyla Günlük Etkileşimler, Öğretim Elemanlarının Öğrenci Gelişimi ve
Öğretmeye İlgisi, Akademik ve Entelektüel Gelişim, Kurumsal ve Amaçsal
Kararlılık alt boyutlarında “Kararsızım” seviyesinde iken, Akran Grubu İlişkileri alt
boyutunda “Katılıyorum” seviyesinde olduğu görülmüştür.
Kurumsal ve Amaçsal Kararlılık alt boyutunda erkek öğrencilerin ortalamaları kadın
öğrencilerinkinden yüksek bulunmuştur. Yine Öğretim Elemanlarıyla Günlük
Etkileşimler ve Akademik ve Entelektüel Gelişim alt boyutlarının ortalamaları
arasında vakıf üniversiteleri lehine bir farklılık bulunmuştur. Alan değişkenine göre
değerlendirildiğinde, hiçbir boyutta anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Akran Grubu
İlişkileri ve Öğretim Elemanlarıyla Günlük Etkileşimler alt boyutlarında 18-20 yaş
aralığındaki öğrencilerin diğer yaş gruplarına göre daha az uyumlu ve istekli
oldukları belirlenmiştir. Yine birinci sınıf öğrencilerinin, ikinci üçüncü ve dördüncü
sınıf öğrencilerine göre daha uyumlu olduğu tespit edilmiştir. Anadolu Lisesi
mezunu öğrencilerin, Fen Lisesi, İmam Hatip Lisesi ve Mesleki ve Teknik Anadolu
Lisesi mezunlarına göre öğretim elemanlarıyla günlük etkileşimlerinin daha olumlu
olduğu anlaşılmıştır. Diğer bir sonuca göre Akademik ve Entelektüel Gelişim alt
boyutlarında ailelerinin geliri yüksek olan öğrencilerin olmayanlara göre daha iyi
uyum sağladıkları belirlenmiştir. Öğrencilerin üniversite yaşamına uyum ve kurumla
bütünleşme düzeylerini arttırmak için oryantasyon çalışmaları düzenlenmelidir.