Özet:
Varlık sebebi öğrenme ve öğretme olan okulların etkililiği ve gelişimi
açısından öğrenen organizasyon misyonu taşımaları beklenmektedir. Okuldaki
öğrenme ortamının organize şekilde yürütülüp yürütülmediği, öğrenmenin paylaşılan
bir vizyon etrafında takımlar halinde ve sistemli şekilde yapılıp yapılmadığını ele
alan öğrenen okul olgusunun okullarda öğretmenlerce ne kadar benimsendiğinin
incelenmesi önem arz etmektedir.
Araştırmanın amacı temel eğitim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin
öğrenen okulu nasıl algılandığının tespit edilmesidir.
Araştırmada, tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi, İstanbul
ili Çekmeköy İlçesinde bulunan 324 ilkokul ve ortaokul öğretmeninden
oluşmaktadır. Örneklemi oluşturan öğretmenlerin %43,5‟i (141) sınıf öğretmeni,
%56,5‟i (183) branş öğretmenidir.
Araştırma sonucunda öğretmenlerin, öğrenen okulun kişisel hakimiyet alt
boyutu algılarının çok yüksek, zihni modeller alt boyutu algılarının çok yüksek,
paylaşılan vizyon alt boyutu algıların yüksek, takım halinde öğrenme alt boyutu
algılarının yüksek ve sistem düşüncesi alt boyutu algılarının çok yüksek olduğu tespit
edilmiştir. ayrıca araştırmada öğretmenlerin kıdeminin kişisel hakimiyet alt
boyutunda farklılaşmaya neden olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada öğretmenlerin
cinsiyet, branş, görev, mezuniyet, okul türü, okuldaki öğretmen sayısı ve okuldaki
çalışma sürelerinin öğrenen okul algılarında farklılaşma oluşturmadığı da tespit
edilmiştir.
Öğrenen okul kültürünün yaygınlaşması için yasal düzenleme ile okulların
desteklenmesi önerilir. Öğretmenler üzerinde yoğunlaştığı görülen öğrenen örgüt
araştırmalarının yöneticiler ve veliler ile de yapılması önerilir.
