Özet:
Günümüz kentlerinde artan taşıt trafiği karşısında, yayalar ve taşıtlar arasındaki dengenin sağlanması gerekliliği önemli bir sorun haline gelmiştir. Özellikle dokusu tarihi bir kimlikle şekillenmiş kentlerde ve kent merkezlerinde bu dengenin sağlanması büyük bir ihtiyaçtır. Bu çalışma kapsamında sokaklar ve yayalar konusu genel hatlarıyla ele alınarak, yaya ulaştırma ağı üzerine tatbik edilmiş ikinci bir doku teşkil eden ve farklı kotlardaki alanlara erişimi sağlayan ve üstü örtülü olmayan merdivenli sokaklar kentsel mekan tasarımı ve kentsel yaşama hareket katmaları yönünden incelenmiştir. Bu inceleme sonunda merdivenli sokakların mekansal algılanması, çevre ve tipolojisi ile ilişkisi üzerine mekansal bir çözümleme yaklaşımının ortaya koyulması amaçlanmıştır. Çalışma, tamamen yaya kullanımına ait olan ve bir yayalaştırma uygulaması gerektirmeyen merdivenli sokakların, fiziksel özellikleri nedeniyle her türlü dış eyleme imkan veren mekanlar olmamakla beraber, kullanıcılar için düşey sirkülasyon elemanı olması dışında iletişim, sosyal ve kültürel eylemleri barındırdığına da dikkat çekmektedir. Çalışma ayrıca, motorlu taşıt yollarından ayrılmış yaya mekanlarının yeniden oluşturma fikrini desteklemekte ve bu yönde merdivenli sokakların etkin bir rolde, tipolojik özelliklerine göre, yayada hareket isteğini destekleyen, çevresel kaliteyi arttıran, diğer kentsel alanlar ve yapılarla ilişkilendirilmiş, özgün biçim ve formlarda tasarlanması gerektiğini ve kullanıcı tipinin, mekansal tipolojiyi belirlemedeki en önemli etken olduğunu savunmaktadır. Bu doğrultuda birinci bölümde çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi ele alınmaktadır. İkinci bölümde farklı ölçeklerde mekan kavramı tanımlanmış, kentsel doku ve sokak ilişkisi araştırılarak kentsel mekan içindeki yayalaştırma olgusu üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde ise merdivenli mekan ve merdivenli sokak kavramları tanımlanmış, tarihsel süreç içinde bu mekanların ortaya çıkışı ile kent yaşamındaki rolleri araştırılmıştır. Dördüncü bölümde merdivenli sokakların kullanımı ve tasarımına ilişkin mekansal standartlar ve tasarım ilkeleri ile tasarımı yönlendiren temel etkenler ele alınmıştır. Beşinci bölümde ise mekansal algılama ve çevre ilişkisi yönünden merdivenli sokak tipolojisi üzerine mekansal bir çözümleme yapılmıştır. Bu mekansal çözümleme yaklaşımı çerçevesinde Beyoğlu ve Üsküdar'da bir örneklem çalışması yapılmış ve tipoloji ile kullanıcı ilişkisi ortaya koyulmuştur. Böylece tipoloji, kullanıcı ve çevre üçlemesinin tasarımdaki rolüne varılmıştır. Altıncı ve son bölüm olan sonuç bölümünde ise çalışma doğrultusunda merdivenli sokak tipolojisi ve yaya mekanı kavramları üzerinde genel bir değerlendirme yapılarak tasarıma ve yayalaştırma olgusuna yönelik öneriler yapılmıştır.